Mooi, netjes en egaal, zoals bij de selectie, en vooral heerlijke komkommers, zowel geschikt voor salades als voor conservering, is de droom van elke huisvrouw. In 2001 hebben de veredelaars van het Nederlandse landbouwbedrijf Monsanto een zo goed als ideaal mogelijk ras gefokt. Bedenk waarom de Duitse F1 zo enorm populair is geworden en wat de nuances van de teelt zijn.

Kenmerken en beschrijving van de variëteit

Deze variëteit, die een tweede naam heeft - Mirabell, is een hybride, dat wil zeggen een variëteit die wordt verkregen door verschillende variëteiten te kruisen. In de naam wordt dit gemarkeerd door de afkorting F1 ("F" - van het Italiaanse "filli", dat wil zeggen "kinderen", en "1" betekent de eerste generatie). Hybriden worden traditioneel beschouwd als kwalitatief beter dan gewone variëteiten, en Herman is geen uitzondering.

Belangrijk! Herman is een van de weinige parthenocarpica die geschikt is voor alle soorten thuis koken.

Het wordt gekenmerkt door:

• snelle fruitgroei (de eerste komkommers verschijnen 35-40 dagen na het opkomen van de zaailingen op uw tafel);
• langdurige vruchtzetting (tot half september);
• hoge productiviteit (tot 25–35 kg per 1 m²);
• donkergroene vruchten met krokant vruchtvlees en kleine zaadjes;
• aangename, delicate smaak zonder een vleugje bitterheid (die aanwezig is in veel gewone tuinvariëteiten);
• gladde, cilindrische vorm van de vrucht met grote knobbeltjes;
• klein formaat (augurkensoort), niet langer dan 8-10 cm lang;
• vruchtgewicht 70-90 g;
• vrij hoge (tot 2 m in de kas) struiken en sterke wortels;
• determinisme (de struik heeft een eindpunt van groei);
• donkergroen, bijna dezelfde tint als de vruchten, middelgrote bladeren;
• hoge immuniteit tegen ziekten zoals viraal mozaïek, olijven spotten, peronosporose;
• gebrek aan kwalitatief zaadmateriaal voor reproductie.

Herman behoort tot parthenocarpische hybriden (planten waarop alleen vrouwelijke bloemsoorten worden gevormd, en daarom heeft het geen bestuiving nodig en produceert het geen lege bloemen, waardoor de opbrengst afneemt).

Parthenocarpische komkommersoorten omvatten ook zoals:

Parthenocarpics verschillen van andere hybriden doordat:

• kan zowel in de volle grond als in kassen worden gekweekt;
• geef een bundel eierstok met fruit (in elke eierstok 6-9 komkommers);
• een heerlijke smaak en sappigheid hebben (in tegenstelling tot andere hybriden, waarvan de smaakkwaliteiten meestal veel te wensen overlaten);
• voedingsstoffen lang bewaren;
• in staat om lang transport te weerstaan;
• behouden hun presentatie zelfs met vroegtijdige collectie.

Voors en tegens van de variëteit

• De voordelen van het kweken van deze variëteit vloeien voort uit de beschrijving. Dit is:
• ultraprecisie en hoge vruchtbaarheid;
• geweldige smaak;
• resistentie tegen de meeste ziekten;
• lage eisen aan groeiomstandigheden;
• goede houdbaarheid;
• mooie presentatie;
• gebrek aan behoefte aan bestuiving;
• krachtige struiken die niet breken onder het gewicht van de vrucht.

• De enkele nadelen van de variëteit zijn onder meer:
• gevoeligheid voor schimmelziekte - bruine roest op de bladeren;
• verhoogde kwetsbaarheid in het stadium van het kweken van zaailingen;
• vorst intolerantie.

Optimale tijd om te landen

Ervaren tuinders raden aan om deze variëteit in zaailingen te laten groeien. Zaaien van zaden vindt plaats in de tweede helft van april om zaailingen eind mei in de volle grond te planten. Als zaailingen in een kas worden geplant, wordt er in februari-maart geplant, zodat de eerste vruchten halverwege de lente beginnen te rijpen.

Belangrijk! Zaden moeten worden gekocht bij geautoriseerde Seminis-distributeurs. Originele zaden worden altijd behandeld met een bestrijdingsmiddel (tiram) en rood, groen of paars geverfd. Ongelakte zaden zijn vals.

Wat de zaailingloze methode betreft, deze kan worden gebruikt in de zuidelijke regio's, die worden gekenmerkt door de afwezigheid van extreme temperaturen en nachtvorst die de productiviteit schaadt. Het zaaien wordt in dit geval uitgevoerd onder voorwaarde van goed verwarmde (tot + 18 ° С) grond en nachttemperatuur niet minder dan + 8 ° С.

Planten en technologie voor het kweken van komkommers

Afhankelijk van de plantmethode varieert niet alleen de timing, maar ook de teelttechnologie. Vervolgens beschouwen we de fijne kneepjes van beide methoden.

Zaailing methode

Naast het kopen van zaden, moet je de juiste grond kiezen.

Voor de hybride in kwestie, medium leemachtig, met kleine scheurtjes en zuurgraad van 5.6-7.2, zijn ademende bodems geschikt met dergelijke eerdere culturen:

• aardappelen
• uien;
• erwten
• kool;
• maïs
• peper;
• Tomaten

Je moet de komkommers niet in de grond leggen, waar andere vertegenwoordigers van pompoen en bieten groeiden. Tuingrond moet worden gecombineerd met turf en humus. Voor het zaaien moet de grond worden gedesinfecteerd door stomen in de oven. Om de luchtdoorlatendheid en brosheid te vergroten, kan poreus perlietmateriaal aan de grond worden toegevoegd.

De Herman F1 hybride heeft zeer zwakke zaailingen, dus je moet de zaden direct in redelijk ruime containers zaaien.

Het algoritme voor verzorging van zaailingen en zaailingen is als volgt:

1. Het is niet nodig om de in de originele verpakking gekochte zaden te weken en bovendien te verwerken om de door de fabrikant aangebrachte laag fungicide en groeistimulans niet te vernietigen.
2. Zaden worden in putten met een diepte van 1,5-2 cm geplaatst, geïrrigeerd met warm water en bedekt met een film. Als zaailingen in een verwarmde kas worden gekweekt, zijn de potten met niets bedekt.
3. Tanks met zaailingen worden op een kleine afstand van elkaar geplaatst.
4. Er moeten openingen in de bodem van de potten zijn om overtollig vocht te laten ontsnappen (om stagnatie en zwartrot te voorkomen).
5. De temperatuur in de kamer met zaailingen moet minimaal + 20 ° С zijn, in de kas - ongeveer + 25 ° С.
6. Zaailingen water geven wordt eenmaal per week uitgevoerd.
7. Zaailingen houden van licht, maar niet van direct zonlicht. Bij gebrek aan strooilicht worden LED-lampen gebruikt.
8. In een kamer met zaailingen zijn tocht niet toegestaan.

De kieming van zaden in deze hybride is hoog (90-100%). Scheuten verschijnen meestal op dag 3. Binnen 20-25 dagen na het zaaien kunnen zaailingen in de volle grond worden overgeplant, op voorwaarde dat de nachtvorst is verstreken en de grond is opgewarmd tot + 18 ° С.

Belangrijk! Verse zaaipoep, theebladeren en onrijpe bladeren kunnen niet aan zaailingen worden toegevoegd. Deze componenten zullen actief beginnen te ontbinden, warmte genereren en de samenstelling van de grond nadelig beïnvloeden.

Duitse hybride zaailingen zijn erg kwetsbaar, daarom is het het beste om ze samen met de aarde uit de potten te verplanten, zonder te graven, om de wortels niet te beschadigen. 2 uur voor het planten moeten zaailingen worden bewaterd. Zaailingen worden in met meststoffen voorbehandelde gaten geplaatst en uitgegoten met kaliumpermanganaat van 10-12 cm diep.

Open zaad

Bij het bepalen van de plaats van zaaien, moet u rekening houden met de volgende vereisten voor de tuin:

• bescherming tegen de wind;
• ligging op een vlak terrein (de tuin zowel in het laagland als op de heuvel zorgt voor problemen met vochtigheid en temperatuurveranderingen);
• goede verlichting overdag (maar niet in direct zonlicht, maar in halfschaduw);
• de grond moet goed losgemaakt zijn en humus en compost bevatten, evenals meststoffen (as, ureum, superfosfaat).

Het is het gemakkelijkst om op een gewone manier zaden te zaaien (met een rijafstand van ongeveer 65 cm en een afstand tussen toekomstige struiken van 10-15 cm). Net als bij de zaailingmethode, gaan de zaden dieper in de putjes van 1,5-2 cm, waarna de bedden worden gemulleerd en, als er geen vaste overtuiging is dat de rijp eindelijk is verdwenen, bedekken met polyethyleen.

Weet je Komkommers en tomaten mogen niet in een salade worden gemengd. Een traditioneel zomerschotel blijkt gevaarlijk voor te zijn gezondheid. Tomaten vormen een zure omgeving, komkommers — alkalisch. En bij interactie in het menselijk lichaam beginnen zouten te worden afgezet, waardoor de nieren worden beschadigd.

Komkommerverzorging na het planten

Herman is vrij pretentieloos en vereist geen buitensporige inspanningen om voor hem te zorgen. Er zijn echter enkele punten die tuinders die deze variëteit kweken, moeten kennen.

Topdressing en water geven

Water geven is de sleutel tot vochtminnende planten zoals komkommers.

Geef ze water volgens de volgende aanbevelingen:

• water moet warm zijn;
• gemiddeld eens in de 3 dagen water gegeven;
• de frequentie van water geven hangt af van de leeftijd van de struiken (jonge scheuten worden vaker bewaterd, maar met kleinere hoeveelheden water);
• bij regenachtig weer wordt de irrigatiesnelheid verlaagd;
• waterkomkommers bij voorkeur in de vroege ochtend of avond;
• na het besproeien moet je de grond rond de struiken losmaken om de vochtcapaciteit te verbeteren.

Wat betreft meststoffen, moet u niet te ijverig zijn met de introductie van synthetische verbanden. Anders zullen er veel bladeren op de struik verschijnen ten koste van de vruchtzetting.

Het voeren wordt eens per 1-2 weken uitgevoerd met behulp van:

• ureum
• carbamide;
• stikstof-kaliumcomplexen, zoals Agriflex, Megafol (na het verschijnen van de eerste vruchten).

Belangrijk! De samenstelling van meststoffen voor komkommers mag geen chloor bevatten, omdat het de ontwikkeling van jonge planten remt. Potas-topdressing zonder chloor in de samenstelling is as, kalium, nitraat, kaliumsulfaat. Er moet ook een minimale hoeveelheid chloor in het water zitten voor irrigatie.

Hoe te vormen in de volle grond

Boeket (tros) vruchtzetting, waardoor Herman bekend staat om zijn hoge productiviteit, veroorzaakt de vorming van een struik in één stengel:

1. In het onderste deel van de stengel met 4 bladeren zijn alle eierstokken en scheuten volledig verwijderd.
2. In de volgende drie knooppunten worden de eierstokken verwijderd en blijven de eerste beginselen van de scheuten over.
3. In de derde zone (de volgende drie knooppunten) blijven zowel de eierstokken als de scheuten behouden, maar de laatste worden geknepen, waardoor er één vel met eierstokken op elk overblijft.
4. In de resterende oksels van de bladeren blijven twee bladeren over en in de bovenste scheuten worden de eierstokken helemaal niet geknepen.
5. Wanneer de struik een hoogte van 1-1,5 m bereikt, knijpt u de bovenkant in en wordt de stengel zelf vastgemaakt aan een steun (latwerk).

Door te knijpen en te binden, kunt u de stengel een hoge mate van verlichting bieden en de maximale opbrengst behalen. Volgens veel tuinders is knijpen echter niet verplicht voor deze variëteit.

De grond wieden en losmaken

Zoals eerder vermeld, wordt de grond na irrigatie losgemaakt. Dit wordt gedaan met een hakmolen en heel voorzichtig vanwege het oppervlak van de wortels. Hetzelfde geldt voor wieden, dat niet in de buurt van planten plaatsvindt, maar in het gangpad. Zowel wieden als cultiveren wordt uitgevoerd voordat de bloei begint.

Ziekten en plagen van de variëteit

De meest voorkomende ziekte van deze variëteit is de zogenaamde roest, dat wil zeggen een schimmel die gele vlekken op de bladeren achterlaat. Ze zijn niet alleen niet esthetisch, maar leiden ook tot uitdroging van de plant en een afname van de opbrengst. Fungiciden (oplossing van kopersulfaat of Benomil) worden gebruikt om “roest” te behandelen.

Voor preventieve doeleinden worden jonge struiken één keer behandeld met een 1% -oplossing van Bordeaux-vloeistof.

Herman is zeer resistent tegen alle andere ziekten (fusarium, echte meeldauw, mozaïek), maar insectenplagen kunnen de gezondheid van de struik negatief beïnvloeden.

Deze zijn onder meer:

Insecticiden worden gebruikt om ongedierte te verwijderen:

• "Actellicus";
• Pegasus
• Vertrouweling
• "Karbofos";
• 'Vertimek.'

Bovendien worden bladluizen handmatig uit bladeren geoogst. Naleving van de regels voor het verzorgen van struiken (wieden, losmaken, knijpen) vermindert de kans op infectie door insecten.

Weet je In de VS is de kersttraditie wijdverbreid, waarbij naast gewoon speelgoed een augurk (of een speelgoedkopie) aan de boom wordt gehangen. Een kind dat een komkommer vindt, krijgt een speciaal geschenk van zijn ouders en, naar men aanneemt, een heel fortuin voor het hele jaar.

Oogsten

Herman draagt ​​de hele zomer actief fruit, tot aan de eerste herfstverkoudheid. Het wordt aanbevolen om elke 2 dagen fruit te verzamelen en ze af te snijden met een schaar (om bederf van hennep te voorkomen).

Parthenocarpica worden niet te groot, maar kunnen, als ze niet op tijd worden gescheurd, het uiterlijk van nieuwe komkommers remmen. Houdbaarheid in verse vorm is 7 dagen. Bewaar komkommers op een koele plaats. De variëteit is geweldig voor augurken en augurken.

Voor minder dan 20 jaar teelt heeft de Duitse F1 tuinders over de hele wereld veroverd met zijn snelheid, uitstekende presentatie, overvloedige vruchtzetting en smaak. Het vereist geen gecompliceerde zorg en hindert eigenaren met te frequente ziekten niet.

Door de eenvoudige regels te volgen die in het artikel worden besproken, kunt u een uitstekende oogst krijgen en genieten van de sappige smaak van verse, geurige komkommers of ze in de winter inleggen.